رابطه ناظر خیالی و خود افسانه ای با تاب آوری

. مقدمه: در پژوهش حاضر، رابطه ی پیامدهای خود محوری دوره نوجوانی تحت عناوین؛ ناظر خیالی و خود افسانه ای، با تاب آوری، که بیانگر سازگاری با موقعیت های پر استرس و خطرناک است، مورد بررسی قرار گرفت. روش: شرکت کنندگان پژوهش شامل 660 دانش آموز ( 359، دختر و 301، پسر) سال سوم دبیرستان های شهر شیراز بودند. به منظور اندازه گیری متغیرهای پژوهش، از پرسشنامه ی ناظرِخیالی لاپسلی، مقیاس جدید خود افسانه ای لاپسلی و همکارانش(شامل سه زیر مقیاس قادر مطلق، منحصر به فرد بودن و آسیب ناپذیری) و مقیاس تاب آوری فرایبورگ و همکارانش (شامل پنج بعد: شایستگی فردی، شایستگی اجتماعی، انسجام خانوادگی،حمایت اجتماعی و ساختار فردی) استفاده شد. اعتبار ابزارهای مذکور، به روش آلفای کرونباخ و روایی آن ها از طریق تحلیل عاملی، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاکی از اعتبار و روایی ابزارهای پژوهش بود. به منظور تعیین قدرت پیش بینی ناظرِ خیالی و و زیر مقیاس های خود افسانه ای، برای هر یک از ابعاد تاب آوری، از رگرسیون چند گانه به روش همزمان استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد بعد قادر مطلق پیش بینی کننده ی قوی و خوبی برای تمام ابعاد تاب آوری ( شایستگی فردی، شایستگی اجتماعی، انسجام خانوادگی، حمایت اجتماعی و ساختارفردی ) بود. بعلاوه بعد آسیب ناپذیری پیش بینی کننده منفی و معناداری برای حمایت اجتماعی و انسجام خانوادگی است. همچنین بعد منحصر به فرد بودن تنها توانسته است پیش بینی کننده ی منفی و معناداری برای حمایت اجتماعی و ساختار فردی باشد. افزون بر آن ناظر خیالی، بعد شایستگی اجتماعی، حمایت اجتماعی، را به طور مثبت و معناداری پیش بینی می کند. نتیجه گیری: در مجموع یافته های پژوهش حاضر شواهد مطلوبی در جهت تائید مدل خود محوری لاپسلی فراهم آورد . بر اساس نتایج به دست آمده می توان نتیجه گرفت که خود محوری دوره نوجوانی در برخی ابعاد دارای پیامدهای سازگارانه می باشد.